Zespół powstał na początku 1987 roku, a już rok później, w 1988 roku znalazł się wśród laureatów Ogólnopolskiego Młodzieżowego Przeglądu Piosenki. Zamiast jednak pojechać na Festiwal Polskiej Piosenki do Opola, gdzie grupa została zaproszona w nagrodę, muzycy postanowili wystartować w konkursie na Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie. Po raz pierwszy w historii konkursu zespół bisował i finalnie dostał nagrodę dziennikarzy. Zainteresowanie grupą po Jarocinie było bardzo duże, dzięki czemu WIELKANOC zaczęła pojawiać się na innych polskich festiwalach w charakterze gości, a w listopadzie tego samego roku grupa zarejestrowała trzy utwory w studio Polskie Radia w Warszawie na potrzeby Rozgłośni Harcerskiej. Dwie piosenki z tej sesji trafiły na listę przebojów Rozgłośni Harcerskiej dostając się odpowiednio na 2 i 5 miejsce. Zespół był uznawany za dużą nadzieję polskiej muzyki rockowej, ale niestety plany podboju rynku zweryfikowało życie. Z jednej strony część muzyków Wielkanocy wyjechała z Lubina studiować we Wrocławiu, z drugiej grupa trafiła na jednej z najbardziej kryzysowych okresów w historii polskiego rocka – hiperinflacja po upadku komuny i nagły spadek sprzedaży płyt winylowych sprawiły, że wiele grup z tamtego okresu (lata 1987-1991) pozostało niespełnionymi nadziejami polskiej muzyki. Jedynym do tej pory śladem po zespole była piosenka „W Oczekiwaniu Na Nowy Dzień”, która znalazła się na trzypłytowym albumie winylowym „Jarocin 1988”. Edycja przygotowana na płycie CD zawiera: koncert zespołu z festiwalu w Jarocinie w roku 1988 (1-4), demo nagrane w DK Żuraw z Lubinie (5-10), 3 utwory nagrane dla Rozgłośni Harcerskiej (11-13) oraz video zrealizowane przez Zbigniewa Ugielskiego. Jak zwykle bogata edytorsko 88 stronicowa książeczka zawiera historię zespołu, komplet tekstów utworów w języku polskim i angielskim, rozmowy z muzykami, przyjaciółmi i uczestnikami polskiego życia muzycznego połowy lat 80 tych oraz unikalne fotografie. Muzyka zespołu to gitarowy rock, z wpływami zimnej fali. Sposób gry na gitarze Marka Marczaka przypomina wiele współczesnych gitarowych zespołów takich jak The Strokes czy The Libertines. Ważną rolę w zespole pełniła jego charyzmatyczna wokalistka Katarzyna Jarosz, której ciekawe teksty (zespół śpiewał tylko po polsku) czasem zahaczające o prowokację mocno wpadają w pamięć.
Jest
(2 szt.)
English